hunnebedden

Spreekbeurt Hunebedden

Hallo jongens en meisjes ik doe mijn spreekbeurt over hunebedden.
Ik heb het gekozen omdat ik naar Drenthe ging en naar het grootste hunebed van Nederland ben geweest (Borger) en het een mooi en leuk onderwerp vind.

Ik heb het in 8 hoofdstukken verdeelt om het duidelijk te maken.
1:Wat is een hunebed?
2:Hoe oud zijn ze?
3:Hoe werden ze gebouwd?
4:Hoe leefde de hunebedbouwers?
5:De hunebedden na de tijd van de hunebedbouwers.
6:Hoe moeten we tegenwoordig met hunebedden om gaan?
7:Quiz
8:Vragen?

Wat is een hunebed? (1)

Heel vroeger waren de hunebedden grafmonumenten. Daarin lagen meerdere mensen begraven. Een hunebed is een groepsgraf. Nu zijn daarvan maar een hoop stenen over, maar vroeger zat er een laag aarde over heen en was het graf mooi afgewerkt. Het leek toen op een heuvel. Waarschijnlijk zijn er wel meer dan honderd hunebedden in Nederland geweest. Hiervan zijn er maar 54 over. Er staan er 52 in Drenthe en 2 in Groningen. Het grootste staat in Borger.

Hoe oud zijn hunebedden? (2)

Vroeger(tot de negentiende eeuw) dachten de mensen dat de hunebed 1000 of 2000 jaar oud waren. Maar nu weten we dat ze wel 5000 jaar oud zijn. De archeologen hebben dit met behulp van laboratoriumproeven ontdekt.
PLAATJE
Door opgravingen hebben we een idee hoe ze gebouwd werden en hoe de mensen toen leefden.

Hoe werden de hunebedden gebouwd? (3)

In de zeventiende eeuw onderzocht dominee Picardt uit Coevorden de hunebedden. Hij was de eersten die dat deed. Hij kon zich onmogelijk voorstellen dat deze vijfentwintig ton zware stenen door mensen verplaatst waren en daarmee de hunebed gemaakt was. Volgens hem hadden de reuzen het dan ook gemaakt, die reuzen werden ook wel ‘huynen’ genoemd, vandaar die naam.

Later begrepen de onderzoekers dat de bouw van een hunebed door gewone mensen gemaakt waren. De stenen werden gerold over boomstammen. Als ze allemaal bij elkaar lagen konden ze gaan bouwen. Eerst werd een heuvel van zand gemaakt. Aan de zijkanten van de heuvel werden stenen gelegd. Dat waren de draagstenen. Ze vormden de muren van het hunebed. Ze werden met de gladde kant naar binnen gezet. Op de draagstenen werden dekstenen gelegd. De dekstenen zijn samen het dak van het hunebed. Om ze boven op de draagstenen te krijgen, werd weer een zandhelling gemaakt. De stenen werden over de zandhelling naar boven getrokken. Later werd het zand weer weg gehaald. Natuurlijk passen de stenen niet mooi tegen elkaar. Er zaten gaten en kieren tussen. Deze werden op gevuld met kiezelsteentjes en zand of klei. Het zand binnen werd ook weg gehaald.
Dan was er een ruimte, de grafkelder. Er werd er werd een vloer met kleine stenen gemaakt. Het hunebed kreeg ook een ingang. Maar het was nog niet klaar. Rondom de grafkelder werd een krans van stenen gelegd. Tussen deze ‘kransstenen’ en de grafkelder werd zo de zandhelling in stand gehouden. We noemen dat de ‘dekheuvel’. Het was natuurlijk geen makkelijk klusje:honderd mensen waren er 3 maanden aan bezig.

Hoe leefden de hunebed bouwers? (4)

De hunebedbouwers woonden tussen 3500 en 3000 jaar voor Jezus Christus in ons land. Ze leefde in het Nieuwe steentijd. Ze kenden dus geen bron of ijzer. Deze mensen noemen we de trechterbekercultuur. We weten niet hoe ze zich zelf noemden dus hebben ze het benoemt naar het aardewerk dat archeologen bij de hunebedden gevonden hebben. Dat had een vorm van een trechter.
PLAATJE!!!!!!
Geschreven berichten van toen zijn uit die tijd nooit gevonden. Daarom weten we niet zo heel veel over deze mensen. Maar door opgravingen zijn we wel wat te weten gekomen. Deze leefde van de landbouw en veeteelt . Het jagen was niet meer zo belangrijk. De boeren leefde in een dorpje bij elkaar. Meestal werd een hunebed in de buurt van het dorp gemaakt.

De hunebedden na de tijd van de hunebedbouwers. (5)

Met de hunebedden is heel wat gebeurt in der loop van tijd. Ze bleven staan toen de hunebedbouwers er allang niet waren. De wind en regen haalden de heuvel zand eraf. Anderen volken keken naar de steenhopen. Ze vroegen zich vast af waarvoor die waren. Ze hadden er een eerbied voor. Want ze snapten wel dat het niet zomaar er stond. Na de hunebedbouwers begroeven andere volken hun doden in grafheuvels. De hunebedden werden toen niet meer gebruikt. Wel vonden ze de hunebedden nog erg vreemd. Veel mensen vertellen elkaar enge verhalen over die steenhopen.

Hoe moeten we nu met hunebedden omgaan? (6)

Vroeger waren er in ons land veel meer hunebedden zoals ik al verteld had. Honderden jaren lang werden ze vernield om er duinen en wegen van te maken. Huizen werden er vooral van die stenen gemaakt. Men vond het niet belangrijk.
De hunebedden worden beschermd omdat het een monument is. Je mag er wel naar kijken, maar je mag ze niet kapot maken. Op sommige hunebedden mag je zelfs niet klimmen. Laten we maar zuinig zijn op ze.

Quiz (7)

Vraag 1: Hoe oud zijn hunebedden? =5000 jaar.
Vraag 2: Wat is een hunebed? =een grafmonument.
Vraag 3: Wie onderzocht het eerst een hunebed? =Pisardt uit Coevorden.
Vraag 4: Hoe noemen we de bouwers van hunebedden? =trechterbekercultuut.
Vraag 5: Welk tijdperk leefde de hunebedbouwers? =Nieuwe steentijd.