Lynx
De LYNX
Goede morgen jongens en meisjes.
Ik heb vandaag gekozen om te praten over de Lynx.
Je hoort links maar je schrijft L Y N X
De lynx is een reuzenkat met oorpluimen, bakkebaarden en een korte staart...
Onopvallend kun je de lynx niet noemen!
De lynx hoort tot de familie van de katachtigen en tot de orde van de roofdieren.
Vroeger maakten mensen jacht op hem voor zijn mooie pels, maar tegenwoordig is de lynx gelukkig wettelijk beschermd. Er mag niet meer op gejaagd worden, en deze trotse katachtige mag ook niet meer in gevangenschap worden gehouden. Gelukkig maar! Want anders heb je binnenkort de lynx niet meer.
De lynx heeft een uitgestrekt jachtgebied nodig om te kunnen overleven: wel honderd tot duizend vierkante kilometer! Meestal leven lynxen alleen. Klimmen kunnen ze als de beste. Ze houden dan ook van bergachtige gebieden en zijn absoluut niet bang voor een beetje sneeuw.
De paartijd valt bij de lynx in het begin van de lente. Mama lynx is ongeveer 70 dagen zwanger van haar jonkies. Eind mei worden ze geboren, 1 tot 4 per worp. De welpjes wegen bij hun geboorte maar 300 gram en zullen bijna een heel jaar lang bij mama blijven. Papa lynx helpt niet bij het grootbrengen. Hij neemt liever de benen!
Kikkers en hagedissen, muizen, hazen en zelfs jonge hertjes: je kunt niet zeggen dat het menu van de lynx niet gevarieerd is. In één nacht legt hij makkelijk 20 tot 60 kilometer af om aan lekkere hapjes te komen. Eigenlijk is het maar goed dat lynxen zulke goede jagers zijn. Zo worden ze niet zo makkelijk het slachtoffer van gif dat door jagers in de natuur wordt gelegd. Want lokaas eet de lynx alleen maar als hij echt niks anders vindt. Hij eet liever vers vers!
Normaal vind je lynxen in bergachtige, streken. Toch zijn er onlangs in Nederland een paar gezien. Terug van weggeweest: hoe kan dat opeens? Sinds de jaren ‘70 hebben landen als Frankrijk, Zwitserland en Duitsland op verschillende plekken lynxen uitgezet. En soms trekt zo'n dier de grens over. Sommige natuurliefhebbers vinden dat de lynx ook moet worden uitgezet, in Nederland.
Op het punt van zijn oren kan je duidelijk pluimen zien.
Dacht je dat die oorpluimen van de lynx zomaar voor de sier zijn? Vergeet het maar: ze helpen hem om beter te horen. Opvallend zijn ook de dikke haarkussens aan de poten. Die zijn een handige aanpassing aan het leven op sneeuw en ijs. Echte sneeuwschoenen van moeder natuur! Maar de lynx heeft ook trekjes die aan je eigen huiskat doen denken. Zo hebben de mannetjes vaste krabbomen, waaraan ze hun klauwen scherpen. En net als andere katachtigen begraven lynxen keurig hun eigen uitwerpselen.
Moeten we bang zijn voor de lynx?
Zo'n lynx ziet er best gevaarlijk uit. Konijnen, fazanten en zelfs een kalf zijn voor zijn machtige kaken geen enkel probleem. Toch hoef je helemaal niet bang te zijn. Lynxen zijn erg schuw en jagen vooral 's nachts. De kans dat je ooit oog in oog komt te staan met een heuse lynx, is dus heel klein. Bovendien zou het dier waarschijnlijk meer schrikken dan jij en meteen vluchten.
Laten we even naar de plaatjes kijken.
(De grootste vijand van de lynx is natuurlijk net zoals bij alle beschermde dieren, de mens. )
Jongens en meisjes dit was mijn spreekbeurt .