Goudvis

 

 DE GOUDVIS

 

 

Goudvissen zijn familie van de karper, ze hebben enkel grotere schubben dan de karperachtige. Oorspronkelijk is de goudvis afkomstig uit Japan,China en Vietnam. Ongeveer zo een4000 jaar geleden is de goudvis daar als siervis gekweekt. 

In de 17de eeuw werd hij als siervis naar Europa gebracht. Tegenwoordig kom je de goudvis overal verwilderd in Europa tegen in vijvers en in kanalen. Maar in een Aquarium zijn ze het mooist.

Ik zal U laten zien hoe een goudvis ademt.

Een vis heeft aan de elke zijkant een KIEUW zitten, Bij het ademen neemt de vis een slok water, sluit zijn bek waardoor het water langs zijn kieuwen terug naar buiten gaat. De zuurstof uit het water blijft achter in de dunne vliesjes die zich in de kieuwen bevinden deze sturen het dan door naar het bloed. Als een vis zonder water zit komt er teveel zuurstof in het bloed dit is de vis dodelijk. 

 

De goudvis beweegt zich door het water met vinnen, zo zijn er 5.

De Rugvin; die dient er samen met de anaalvin voor dat de vis niet ronddraait.
Zo is er van elk maar 1.                                        

Staartvin dient om de vis voorwaarts te bewegen   

De bekken - en borstvinnen dienen om te sturen en te remmen, de bekkevinnen dienen ook om het evenwicht te behouden. Zo zijn er van elk 2.  

Zoals je op de foto kan zien heeft de goudvis aan elke zijde een beetje uitpuilend oog zitten. 

Daarmee kan hij helemaal rondkijken zonder zich te draaien.

Een goudvis kan gestresst raken omdat de vis maar een geheugen heeft van 3 á 4 sec. en daardoor rondjes blijft zwemmen.

Aan de mond zitten er smaakpupillen aan de buitenzijde en aan de binnenzijde, dat is vooral om het voedsel te proeven voordat ie het opeet.

Een goudvis is geen veelvraat, en eet telkens kleine porties. Een goudvis heeft geen maag.

Het dus goed een goudvis niet teveel eten te geven, hij moet het binnen de 10 min.op hebben, alles wat er daarna blijft liggen maakt het water vies en troebel.

Goudvissen eten als basis eten droogvoer, maar ook levend voedsel zoals  watergarnalen, watervlooien en wormen vinden ze heerlijk. Spinazie en sla vinden ook sommige goudvissen best lekker. 

De schubben dienen niet als harnas want ze zijn even gevoelig als onze huid.

Ruiken doet een goudvis veel minder dan een landdier ook al is dit belangrijk voor een vis om voedsel te vinden. Van een neus van een goudvis heb ik niks terug gevonden dus die heeft ie er volgens mij geen.

Vissen kunnen horen maar doen eerder beroep op een ander zintuig namelijk;
Een open rij schubben aan elke kant van zijn lichaam. Achter de kieuwen
Dit heet het zijlijnsysteem en daarmee voelt hij elk geringste beweging in het water.
Dit gebruikt hij vooral wanneer hij jaagt op levend voedsel of vlucht voor gevaar.
Op een aquarium tikken komt bij een goudvis veel harder over door de golving in het water en kan stresserend en zelfs dodelijk  zijn.

De goudvis is koudbloedig dat wil zeggen dat hij zijn temperatuur niet zelf kan regelen en zich aanpast aan het water. Een te groot temperatuur verschil kan dus dodelijk zijn. 

 

 

 

Zieke goudvissen herken je meestal meteen. Als ze op de bodem blijven liggen, de vinnen aansluiten, als ze niet willen eten of uit balans zwemmen.

De eitjes van een goudvis komen uit na 14 dagen. De larven gaan na 3 dagen rondzwemmen voor voedsel en blijven zwart van kleur tot ze 1 jaar zijn,  dit om niet op te vallen bij vijanden. Na 1 jaar worden ze pas goud van kleur. Er is geen verschil tussen jongens of meisjes.

Een siergoudvis word ongeveer 12 jaar en goudvis in het wild 20 jaar. In het aquarium worden de vissen ongeveer max. 15cm. Als ze groter worden is het aan te raden om ze over te plaatsen naar een vijver.

Goudvissen kunnen ook moeilijk tegen chloor dat gebruikt word in leidingwater. Een neutralisatie product dat je kunt kopen in de winkel doet dus wonderen. 

Een aquarium met fijne grind en gezonde plantjes is dus de beste thuis voor een vis als vriend. Een echte speelvriend zal hij nooit worden. 

Tot zover mijn weetjes over de Goudvis.