Wolfen

ga mijn spreekbeurt houden over wolven, ik heb dit onderwerp gekozen omdat ik het mooie dieren vind en het een van mijn lievelingsdieren zijn. Het zijn geheimzinnige dieren. 
Ik heb een gedichtje van internet opgezocht:

vroeg in de morgen
klinkt van ver
het huilen van een wolvin
ten teken van: dag begin!

de echo klinkt na
ver door het groene woud
de wolf troont zijn berg
en antwoord uit zijn hart

zielen versmelten in de wind
hoe schoon de dag begint
gedragen door de tijd
zullen zij elkaar altijd vinden

roep der natuur
maakt hun voel zo puur
de roedel om hun heen
voelt naar hun alleen

tot het bereiken van de nacht
waar de maan op hen wacht
schalt door bos het huilen
naast elkaar versmolten samen

vormen samen
twee wolven in geheel
te zien diep in de nacht
door de bron samen gebracht

Geschiedenis van de wolf
Duizenden jaren geleden vingen de mensen wolven om thuis op te eten, als er kleine wolfjes bijzaten aten ze die nog niet op maar ze mesttte ze vet. In de tussentijd speelde de kleine kinderen vaak met de wolfjes. Daarom werden ze ook afgericht om te waken en om soms mee te spelen voor de kinderen! Leuk zo`n speelkameraadje. 

Familie van de wolf
Een bekend familielid van de wolf is de tamme hond, honden waren de eerste dieren die door de mens werd getemd. Nu zijn er meer dan 400 hondenrassen! Heyena`s kent natuurlijk iedereen wel, die dieren die het meeste vlees van alle hondachtige eten. Voorbeelden van hondachtige in lande nzijn:
De jakhals in afrika, de dingo in australie, de prairiewolf in amerika, de vos in europa en niet te vergeten de wasbeerhond uit azié. De prairiehond lijkt algemeen op een kleine wolf, hij weegt maar 20 kilo en hij eet meestal kleine dieren, aas, en afval. Hoewel hij meer nuttig dan schadelijk is word er toch op hem gejaagd. De vos staat bekend in slimheid met zijn spitse snuit en zijn lange rossige staart. Hij jaagt niet zoals wolven in een groep maar hij jaagt in zijn eentje. Vossen werden ervan beschuldigd dat ze hondsdolheid hadden en dat ze kippenhokken leegaten en leegroofden. We eten tegenwoordig beter, het is niet beter als wolven worden afgeschoten, de hondsdolheid moet zelf bestreden worden. En de boeren moesten maar meer op hun kippen letten! De zadeljakhals wordt zo genoemd omdat hij lange, donkere haren op zijn rug heeft. Op de droge vlakten in afrika leeft hij, hij eet het liefst pasgeboren antilopen die hij bij de moeder wegroofd maar hij eet ook kleine zoogdieren. Vogels, eieren, en soms vruchten. Jagende leeuwen volgt hij op een afstand en vecht dan met de gieren wie de resten van de prooi mag gaan opeten. De manenwolf lijkt veel op een wolf met lange poten. Hij leeft in zuid-afrika bij d ebossen en vlakten met struiken en hoog gras elkaar agwisselen. Hij leeft op zich zelf en in de paartijd zoekt hij soortgenoten op. Hij eet vooral cavia`s en kleine knaagdieren, omdat zijn achterpoten langer dan zijn voorpoten zijn heeft hij mooite met steile hellingen af te lopen. Maar klimmen kan hij erg goed!

Het lijf van de wolf
De anotomie, dat is een woord voor het lijf, van de wolf lijkt veel op die van de hond. Wolven zijn gespierd en snel en zijn zo goed in het jagen op prooien in open gebieden. Door hun lange schedel kunnen ze prooien snel geijpen terwijl ze nog rennen. Wolven hebben een grote maag die na de jacht veel eten kan opnemen en kan verteren. Het gebit is een geducht wapen en word gebruikt om vijanden te bijten, prooien te vangen en voedsel te verschuren in kleine hapjes. Kleine snijtanden scheuren vlees van de botten af. Lange hoektanden grijpen prooien en houden ze vast. Wolven kunnen in een hap de poot van een volwassen eland breken. De wolf heeft grote driehoekige oren die meestal rechtop staan, dit heeft te maken met zijn stemming. Bang oren naar achter enzovoort. Ze kunnen een takje van 2 kilometer afstand horen knappen. Wolven vangen veel geluiden op die de aanwezigheid van een prooi zou kunnen veraden.De reuk is voor wolven het belangrijkste zintuig. Bij de jacht gaat de wolf meer op zijn oren en nuis uit dan zijn ogen. Wolven hebben ronde gele ogen. Een wolf ziet veel meer dan een normale mens omdat zijn ogen aan de zijkant van zijn hoofd zitten en bij mensen aan de voorkant. De neus word niet alleen gebruikt om prooien op te sporen maar ook om andere wolven te herkennen. de wolf heeft krachtige schouders en een soepel lichaam. De spieren in de nek en in het achterlijf zijn vaak goed ontwikkelt en geven de wolf zo kracht, snelheid, en uithoudings vermogen om lange afstanden vol te houden. Bijvoorbeeld bij het jagen dus. Zijn dikke ruige vacht beschermt de wolf tegen de kou in de winter. In de koude gebieden hebben wolven een extra dikke vacht. Daarmee kunnen ze buiten blijven als het meer dan 40 graden vriest! DE vacht heeft 2 lagen, een laag bestaat met onderharen die de wolf warm houden. Daarboven vind je de dekharen die regen en sneeuw afstoten. Zo blijven de onderharen droog en blijft de wolf warm. hij heeft een lange rossige staart. Hij heeft zeer gespierde poten. Op een korte afstand kan hij 50 km per uur afleggen. In een normaal loopje kan hij 100 km per dag afleggen. Hondachtige lopen altijd op 4 poten, op de kussens van hun tenen. Het gewicht van een wolf is verschillind per ras, maar een volwassen wolf kan ongeveer 50 tot 80 kilo wegen en 2 meter lang worden. De vrouwtjes en mannetjes lijken veel op elkaar, maar de vrouwtjes zijn meestal iets kleiner. 

Lichaamstaal en communicatie
Wolven hebben allerlei manieren om met elkaar te communiveren. Bijvoorbeeld door te huilen, dit betekend dat de groep moet verzamelen, de prooi bang te maken, of om hulp te roepen als ze in nood zijn.
Net als honden kunnen wolven ook blaffen en grommen. Soms vechten wolven uit verschillende roedels, dat zijn groepen, met elkaar. Na het gevecht gaat de verliezende wolf op zijn rug liggen. De winnaar laat zijn tanden zien en plast naast de vijand op de grond. Daarmee zegt hij dat het stuk grond nu van hem is en dat hij dus weg moet. Met hun uitwerpselen geven wolven aan dat het hun terretorium is. Dat is het hele gebied waar de wolven jagen en leven. Door de geur weten andere roedels dat ze hier niet mogen komen. 

Jonge welpen
bij de geboorte zijn de jongen van een wolf klein en hupeloos. Hun oogjes zitten nog dicht en die gaan pas binnen 2 weken open. Bij de geboorte zijn de welpjes maar 21 cm lang, van de punt van hun neus af tot het puntje van hun staartje. Ze wegen nog geen 500 gram. Ze kunnen nog niet staan op hun zwakke pootjes en kruipen nog dicht tegen hun moeder aan om zichzelf warm te houden. Ze leven ongeveer 8 weken in de grot, meestal een beetje achterin in een knusse ruimte en de moeder iets meer naar de ingang toe. Het is ongeveer zo breed dat een volwassen wolf erdoorheen kan lopen. Zoals alle zoogdieren krijgen ze moedermelk te drinken. Na 2 weken gaan dus de oogjes open en kijken ze de omgeving in. Ze zetten hun eerste wankele stapjes en klauteren over elkaar heen in het hol.. Na ongevaar 5 weken gaat de welp ook vlees eten naast de melk en vast voedsel. Voorgekouwd vlees word door oudere wolven naar het hol gebracht en opgehoest als de jongen om voedsel bedelen. Een wolvin laat haar welpen de eerste weken zelden alleen, dus de andere wolven komen vlees brengen zodat ze genoeg melk kan maken voor de welpjes. Voortdurend vallen kleine welpjes hun oudere familieleden aan, die een onvoorstelbaar lang geduld hebben. Als de welpen hun hol verlaten draait alles op hen. Zij maken de dienst uit en de groep richt zich naar hun wensen. Ze gedragen zich als tirannen en stoppen pas als ze op zijn van moeheid. Alle wolven helpen mee met het voeden en opvoeden van de kleine welpjes. DE welpen gaan de omgeving steeds meer kennen maar als ook maar een takje kraakt rennen ze weer piepend het hol in. Als de welpen 2 maanden zijn drinken ze minder melk en eten ze ook vlees. Eerst dode prooien, en dan ook levende. Lynxen, poema`s en beren zijn vijanden van jonge wolfjes. Net als bij de volwassen wolven is er een kleintje dat altijd de leiding op zich neemt. Als ze 6 maanden oud zijn mogen ze al s`nachts mee jagen en worden nu niet meer als kleintjes beschouwd. Binnenkort zullen de wolfjes bij een andere groep moeten aansluiten of hij gaat later miss proberen om leider te worden. Sommige blijven. Maar tot nu aan houden ze zich als gehoorzame leden aan de regels van de roedel.

De roedel zelf, de leider…
In een roedel of pak, zo kan je de groep ook wel noemen zijn er altijd wolven die hoger staan dan de ander. Als leider is een mannetjeswolf met een vrouwtje.Dit noemt men het alfapaar, alleen hun mogen jongen krijgen. Het alfapaar geeft leiding geven bij de jach, verdedigt de groep tegen vijanden en houdt de dieren op hun plaats. Wolven hebben verschillende lichaamshoudingen en gezichtsuitdrukkingen om hun rang in de groep te tonen. De leider van de wolven kan je altijd tussen 2 wolven herkennen. De leider houdt zijn staart omhoog als hij de lagere begroet en de lagere houdt zijn staart naar beneden en zijn oren plat. Lage wolven snauwen soms tegen het alfa mannetje voor hun gezag, het alfa mannetje kan reageren met een nog fellere snauw. In dat geval moet de wolf kiezen. Opgeven of het risico nemen om met een beet gestraft te worden. Een roedel kan van 6 tot 24 wolven bestaan. De jonge wolfjes blijven 2jaar in de roedel en daarna beginnen ze een eigen roedel of ze gaan naar een andere roedel. De wolven in een roedel zijn erg zorgzaam voor elkaar, in tijden van nood helpen ze elkaar. Als de moeder van een welpje doodgaat zorgt een ander wijfje voor de jongen en zoogt ze. Als een wolf te oud of ziek word verstoot de groep hem. Als die wolf zou blijven zou de groep makkelijker aangevallen kunnen worden. Hij kan dus de hele groep in gevaar brengen. 

De jacht
In het bos is het rustig, het lijkt of alle dieren slapen. Maar dat is niet het geval, een groepje wolven is aan het jagen. Ze lopen in een lijn en zetten hun poten in elkaars voetsporen, zo worden ze minder snel moe in de sneeuw.
Laat plaatje zien van: ‘wolven huilen in het bos’ op pagina 14 vertel erbij dat ze achter elkaar aanlopen!
Ze ruiken in de lucht en op de grond of er dieren zijn langsgekomen, of het dier ziek was of gewond, of het gezond was, en ga zo maar door. De voorste steekt zijn neus in de lucht, herten! Opgewonden lopen de wolven naar elkaar toe, kwispelen met hun staart en raken elkaars snuit aan. Hierna gaan ze op pad, soms stoppen ze even om te ruiken of ze de goeie kant op gaan. Hun prooi is in zicht, voorzichtig sluipen ze erheen. De leider van de wolven loopt naar voren en staart de herten aan. De herten kijken zenuwachtig om zich heen, kunnen ze nog ontsnappen? Ze nemen het onzekere voor het zekere en rennen weg, een oud hert wijkt af. 3 wolven volgen hen op de voet, dan komen er nog 2 wolven uit de bosjes. De herten zijn in de val gelopen, een oud hert dat afweek hebben ze al gauw in zicht en ze vallen het dier aan. De sterke wolven eten altijd eerst, de ouderen en jongen staan meestal op een afstandje te wachten totdat ze wat krijgen. Wolven jagen niet voor hun plezier, ze jagen alleen voor eten. Wolven eten het liefst vers vlees, maar als de jacht mislukt eten ze ook kleine dieren zoals konijnen, kikkers, ze eten ook vruchten en gras. Wolven kunnen het wekenlang zonder voedsel uithouden. 

Mythen en verhalen
Een bekend verhaal is dat van weerwolven, mannen die bij vollemaan in wolven veranderden. Ze beten soms ook kinderen! Maar hoe werd je een weerwolf volgende mensen van vroeger? Ze droegen dan magische mantels, dronken uit poelen waar wolven ook uit hadden gedronken of aten het vlees van gebeten schapen. Dit zou gevolgen hebben voor een gedaanteverwisseling.
Wolven werden vaak als wrede wezens gezien, net als vossen. Bij wolven is een voorbeeld roodkapje, van de wolf die grootmoeder opat. Vossen en wolven worden dus beschreven als sluwe dieren. Een mooier verhaal is dat van een wolvin die 2 kinderen opvoed. De kinderen heetten romelus en remus. Romelus en remus waren aan oever van tiber, dat ligt in italie geleg. In de hoop dat ze zouden verdrinken of iniedergeval zouden omkomen. Ze werden opgevoed door de wolvin larentia. De broers zouden toen ze ouder werden naar de plek zijn gegaan waar ze gevonden door de wolvin waren en hadden zo de stad romé gesticht. Het verhaal is mooi, maar het is praktisch ommogelijk. Waarschijnlijk dus niet echt gebeurd.